برعهده گرفتن سرپرستی یک سگ می‌تواند بسیار هیجان انگیز باشد. وقتی تصمیم می‌گیرید در زندگی خود سگ داشته باشید، می‌تواند یک تصمیم تاثیر گذار در زندگیتان باشد. اما باید همیشه در سرپرست شدن سگ، این جمله را به خاطر داشته باشید که “هیچ کتابی را از روی جلد آن قضاوت نکنید” و حتی اگر سگی بنظرتان سالم و بدون مشکل بود، باز هم قبل از برعهده گرفتن سرپرستی اش به دامپزشکی مراجعه کنید تا آن سگ را به طور کامل معاینه کنند.
انتخاب توله سگ سالم
برای یک شخص مبتدی تشخیص توله سگ سالم از ناسالم آسان نیست چراکه اکثر توله‌ها ظاهری جذاب و دوست داشتنی دارند که شخص مبتدی کمتر پی به عدم سلامت آن می‌برد؛ با این حال حیوان سالم ویژگی‌هایی دارد که جهت انتخاب باید به آن‌ها توجه نمود. به عنوان مثال:
۱) چشمان براق و هوشیار بدون ترشحات اضافی
۲) گوش‌های سالم، بدون التهاب و پوسته در قسمت گوش خارجی و عاری از موریختگی
۳) پوست حیوان باید دارای لایه چربی زیر پوستی باشد که امکان بلندکردن پوست را به خوبی فراهم می‌کند. عدم وجود این لایه و به اصطلاح چسبیدن پوست به استخوان نشانگر لاغری بیش از حد حیوان است. همچنین موی بدنشان به غیر از نژادهای موسیمی، باید براق باشد و در آن انگل خارجی مثل کک و غیره دیده نشود.
۴) مدفوع طبیعی
۵) عدم وجود تب یا آبریزش بینی
۶) دندان‌هایی سالم و مرتب: بیماری‌های دندان سبب ایجاد بوی بد دهان و آزار صاحب حیوان خواهد شد.
۷) وضعیت بدنی مناسب: عدم وجود چاقی یا لاغری مفرط
۸) سرزندگی و شادابی: یک توله خجالتی یا کمرو ممکن است مشکل شخصیتی داشته باشد که تربیت او را مشکل می‌سازد.
به طور کلی تغییراتی نظیر بالا بودن درجه حرارت بدن همراه با بی‌میلی و بی‌اشتهایی به غذا، کسل و گوشه‌گیر شدن، عدم نشاط و تحرک، اختلال در تنفس حیوان مخصوصاً به طوری که تعداد حرکات تنفس افزایش یافته و به تنفس شکمی تبدیل شود، نشانه‌های عدم سلامت حیوان است.
سایر علائم شامل خشک بودن بینی همراه با عطسه و آبریزش از بینی، سرفه‌های متوالی به صورت خشک یا مرطوب، گرفتگی صدا، عطش فراوان، اسهال و استفراغ، ترشح از چشم توأم با عفونت و قرمزی، بی‌حالت شدن چشم و از بین رفتن درخشندگی آن، نشانه‌هایی است که می‌تواند به تشخیص سگ بیمار به صاحبش جهت مراجعه به دکتر دامپزشک کمک کند.
در قبول یا خریداری یک توله به سن توله هم باید توجه کرد. هیچ‌گاه یک توله با سن کمتر از ۶ هفته را قبول نکنید؛ زیرا توله‌ها باید حداقل ۸ هفته از شیر مادر تغذیه کنند و از لحاظ بدنی و جسمانی نیز به شرایط و توانایی این برسند که بتوانند بدون مادر از خود مراقبت کنند.
منبع: تحریریه وهمن
دیدگاه خود را بنویسید