ریزش مو در سگ‌ها و گربه‌ها اغلب امری ژنتیکی است، یعنی برخی از نژادهای سگ و گربه در هر شرایطی نیز قرار بگیرند یا زندگی کنند، حتما ریزش مو خواهند داشت. ولی در این مقاله شما با دیکر دلایل و علت هایی که در مقدار و میزان ریزش مو موثر هستند، آشنا خواهید شد.

جالب است بدانید که موها نیز مانند سایر سلول های بدن دارای دوره عمر و زندگی محدودی هستند و پس از طی این دوره می‌میرند و از بدن جدا می شوند. پس ریزش مو گاها روند طبیعی است.

بیشتر نژادهای مو بلند در سگ‌ها و گربه‌ها دارای ریزش موی فصلی هستند اما در این حالت ریزش مو هیچگاه بصورت کچلی بروز پیدا نمی کند و بدن حیوان بی مو نمی‌شود.

در صورتیکه ریزش مو همراه با خارش شدید بدن یا همراه با طاسی نقطه ای باشد ناشی از بیماری است و باید به دامپزشک مراجعه کرد.

عوامل بسیاری باعث ریزش مو (آلوپسیا) در سگ‌ها و گربه‌ها می‌شوند. عمدتا بیماری های انگلی و قارچی و البته پرکاری تیروئید، ریزش مو را به همراه دارند.

عوامل ریزش مو

تغذیه نامناسب

دامپزشکان معمولا بر اساس نژاد، سن و وزن حیوان برنامه تغذیه ای مناسبی برای او دارند. رژیم غذایی نامناسب که دارای مقادیر موردنیاز ویتامین‌ها و موادمعدنی نباشد و همچنین غذاهایی که حاوی مواد آلرژن(حساسیت زا)، ادویه های فراوان، مواد نگهدارنده و افزودنی‌ها (مانند فست فود) هستند، باعث ریزش مو می‌شوند. در این موارد استفاده از غذاهای طبیعی و ساده و همچنین غذاهای مخصوص حیوانات توصیه می‌شود. به خاطر داشته باشید تغذیه بیش از اندازه با رژیم غذایی حاوی مرغ یکی از علت‌های تشدید ریزش مو است.

آلرژی

عوامل آلرژی زا مانند مواد شمیایی، برخی شامپوهای نامناسب، دود سیگار و … می تواند سبب افزایش ریزش مو شود.

شستشوی بیش از حد

شستشوی بیش از حد با شامپو حتی شامپوهای مخصوص حیوانات هم سبب ریزش مو می شود. با به حداقل رساندن تعداد دفعات شستشو (حداقل ۳ هفته یکبار) و استفاده از شامپوهای خشک و برنامه منظم برس زدن، به میزان قابل توجهی از ریزش موها کاسته می شود.

هنگام برس زدن دندانه های برس باید با پوست تماس پیدا کنند. این کار سبب بهبود جریان خون در سطح پوست شده و به تغذیه موها کمک کرده و از ریزش موها می‌کاهد. همچنین با اینکار موهای مرده بین شانه های برس جمع شده و دیگر در محیط اطراف پخش نمی شوند. در نژادهای مو بلند، کوتاه کردن موها هم تا حدودی ریزش موها را کاهش می‌دهد.

عوامل عصبی و محیطی

ترس و استرس از عوامل تشدید ریزش مو است. جدایی از صاحب، تغییر روال زندگی، تنهایی و یا ورود حیوان دیگر که باعث ایجاد استرس و ترس در حیوان می شود، ریزش مو را به دنبال خواهد داشت.

مثال بارز این نوع ریزش مو، در گربه‌هایی که جهت درمان و معاینه در کلینیک‌های دامپزشکی بستری می شوند، بسیار ملموس است. این شکل از ریزش مو می‌تواند بصورت موقت (با برگشت حیوان به خانه) و یا بصورت دائم بدلیل استمرار عوامل عصبی و یا استرس باشد.

کنترل استرس

یک سگ مضطرب نسبت به مواقع عادی ریزش موی بیشتری دارد. اضطراب در سگ‌ها بر اثر عوامل محیطی مانند تغییر محل زندگی، از دست دادن یکی از اعضای خانواده و یا تولد یک کودک به وجود می آید. کنترل استرس معمولا مشکل را حل کرده و ریزش مو را کاهش می‌دهد.

علت استرس سگ خود را شناسایی کرده و آن را با محبت و توجه، درمان و یا حتی دارو از بین ببرید.

در صورتی که متوجه شدید ریزش موی سگتان غیر عادیست حتما او را برای معاینه به نزد دامپزشک ببرید تا احتمال وجود بیماری های مختلف از بین برود. بیماری‌هایی که موجب ریزش مو می‌شوند شامل مشکلات پوستی، کرم‌های حلقوی، کچلی و سرطان هستند.

کک و کنه

کک‌ها، کنه‌ها و دیگر انگل‌ها می‌توانند مشکلات زیادی را به وجود آورند. هنگامی که سگ دارای انگل‌های خارجی باشد بیش از مواقع عادی خود را می خاراند و همین موجب افزایش ریزش مو می‌شود.

کک‌ها و کنه‌ها را می‌توان با دارو و شامپوهای مخصوص از بین برد.

تغییرات هورمونی

نوسان مقدار هورمون‌های جنسی در بدن یکی از دلایل ریزش مو است. این مشکل بخصوص در حیوانات ماده در زمان بارداری و بعد از زایمان به خصوص در خلف و دم حیوان کاملا قابل مشاهده است. در این مورد خارش وجود ندارد و مشکل تنها با تغذیه مناسب رفع خواهد شد.

همچنین ناتوانی غده تیرویید در تولید مقدار کافی هورمون تیروکسین نیز باعث ریزش مو می شود. در این حالت حیوان انرژی کافی برای فعالیت ندارد و زود خسته می‌شود. ریزش مو و خشن شدن پوشش بدن بیشتر در زیر گلو، پهلوها و پشت ران‌ها آشکار می‌شود.

درمان این بیماری که عمدتا در جنس ماده رخ می‌دهد، تجویز روزانه‌ی قرص‌های تیروئید و ید خوراکی است. آشفتگی هورمونی همچنین در سگ‌های نر پیر نیز باعث ریزش موهای پشت و اطراف بدن و نرم شدن پوست حیوان می‌شود و سایر سگ‌های نر به گمان اینکه سگ ماده است به او توجه ویژه ای نشان می دهند.

این مورد نیز با عقیم کردن سگ نر رفع خواهد شد و در عرض سه تا چهار ماه پوشش کاملا جدیدی جایگزین خواهد شد. تغییرات در میزان هورمون‌های آدرنال و پانکراس نیز از عوامل ریزش مو می‌باشند.

ضعف سیستم ایمنی

نقص در سیستم ایمنی می‌تواند سبب ریزش مو شود. در بیماری‌های ویروسی و باکتریایی معمولا ریزش مو شدت می‌یابد.

بیماری انگلی

انگل‌های داخلی و خارجی یکی از دلایل ریزش مو می‌باشند. نیش برخی از انگلهای خارجی سبب ایجاد آلرژی در بدن حیوانات شده و ریزش مو را تشدید می کند. جرب ها از مهمترین انگل‌های پوستی هستند که باعث ریزش موها می شوند.

جرب دمودکس که شایع‌ترین عامل آلودگی در سگ‌ها محسوب می‌شود، باعث ریزش موی بدون خارش در نواحی پیشانی، اطراف چشم‌ها، پوزه و مخصوصا پنجه و لای انگشتان می‌شود. جرب سارکوپتس هم که عامل بیماری گال می باشد در نواحی کم موی بدن مثل گوش، اطراف چشم، سر و گردن، شکم، آرنج و پاها سبب خارش شدید، قرمزی و ریزش مو می‌شود. برخی کک‌ها و شپش‌ها نیز از عوامل ریزش مو هستند.

بیماری قارچی

قارچ‌های پوستی بیشتر ریزش مو را بصورت موضعی ایجاد می‌کنند. اما برخی قارچ‌ها باعث ریزش مو در کل بدن می‌شوند.

سرطان

سرطان‌های پوستی سبب ریزش مو می‌شوند.

در این موارد بهتر است با دامپزشک خود مشورت کنید تا با تشخیص دقیق عامل، درمان متناسب را برای پت شما درنظر بگیرد.

منبع: hopmeow