چرا ۱۲ تیر، روز جهانی پرندگان دریایی نامگذاری شده است؟

۳ جولای (۱۲ تیر) روز جهانی پرندگان دریایی (World Seabird Day) نام‌گذاری شده است. گذشته دردناکی در پس این نام‌گذاری قرار دارد. در چنین روزی در سال ۱۸۴۴ میلادی، آخرین جفت پنگوئن آئوک بزرگ (Pinguinus impennis) در جزیره الدی (Eldey Island) ایسلند شکار شد. بعد از این روز تا کنون، هیچ ثبت تأیید شده ای از این جانور گزارش نشده است. آئوک یا ماهی‌گیرک بزرگ، پرنده بومی اقیانوس اطلس شمالی بود و تا قبل از قرن ۱۶ میلادی، جمعیت این پرنده طوری زیاد بود که در فصل زادآوری، در دسته‌های هزارتایی به سواحل اقیانوس اطلس شمالی حضور داشتند. عصر یخبندان کوچک از اواسط سده شانزده تا اواسط سده نوزدهم، اندکی تعداد و قلمرو این حیوان را کم کرد. با این وجود، آئوک بزرگ قدرتمند بود و از این دوران سخت به سلامت گذر کرد.

علت شکار این پرنده به گوشت، تخم و چربی‌اش محدود نمی‌شد. با رونق گرفتن تجارت پر و پوست پرندگان و شکار بی‌رویه در قرن ۱۹ میلادی، جرقه‌های انقراض این جانور خورده شد.

پرندگان دریایی یعنی گروهی از پرندگان که عمده زندگی خود را در دریا‌ها و اقیانوس‌ها، فراتر از سواحل و نوار جزر و مد میگذرانند. پرهای متراکم و ضدآب برای این نوع زندگی تکامل یافته است.

اما در ایران هم یک پرنده دریایی کمیاب و جذاب به نام کبوتر دریایی ایرانی (کبوتر دریایی پارسی (Persian shearwater)) (Puffinus persicus) داریم که بهتر است توجه شما را به آن جلب کنیم.

کبوتر دریایی ایرانی – عکس از Tommy Pedersen

هدف از این نوشتار آگاهی نسل امروز ایران از سرمایه‌های بی‌پایان طبیعت برای ما و تمامی خردمندان جهان بوده و تنها منفعتی که از آن برده می‌شود، آن چیزیست که در ذهن ایرانیان حکّاکی شده و برای نسل‌های بعد به یادگار می‌ماند.

منبع: تحریریه وهمن