بیماری مشمشه، در دوره‌های گوناگونی در تاریخ دامپزشکی ایران، بروز پیدا کرده است و هر بار نیز منجر به خسارت‌های جبران ناپذیر برای کشور شده است. بروز مشمشه در سال ۸۹ در باغ‌وحش تهران منجر به از دست رفتن ببر نر سیبری شد. در آن سال در پی توافق سازمان محیط زیست ایران با کشور روسیه، یک جفت ببر سیبری با یک جفت پلنگ ایرانی معاوضه شدند. هدف از این تبادل؛ احیای نسل ببر مازندران بود اما بر اثر ابتلای یکی از ببرهای سیبری به مشمشه، نه تنها این پروژه با شکست مواجه شد و ببر نر تلف شد بلکه کشور تا مدت‌ها درگیر تصمیم‌سازی درباره معدوم‌سازی ببر ماده بود. ۱۴ قلاده شیر پارک ارم معدوم شدند و بسیاری از افراد مرتبط با حیوانات ارم، نگران سلامت خود شدند. چراکه این بیماری یک بیماری مشترک بین حیوانات و انسان است.عامل این بیماری باکتری بورخولدریا مالئی (نام علمی: Burkholderia mallei) بوده که باکتری گرم منفی بوده و زخم‌های ستاره‌ای شکل ناحیه سوراخ‌های بینی یکی از نشانه‌های تاریخی این بیماری ذکر شده است.

در جدیدترین رخداد، این بیماری در اسب‌های یک باشگاه سوارکاری در زنجان گزارش شده و نگرانی‌هایی را درباره گسترش این بیماری کشنده در کشور ایجاد کرده است.

امین الله‌وردی، کارشناس مبارزه با بیماری‌های دامی اداره دامپزشکی استان زنجان در توضیح علت بروز این بیماری بیان کرد: عامل بیماری مشمشه در اغلب کشورهای جهان ازجمله کشور ما، در حال گردش است. باشگاه‌های سوارکاری نیز در صورت ورود و خروج اسب ملزم به دریافت گواهی بهداشتی از اداره دامپزشکی برای بررسی سلامت این دام‌ها هستند. بر اساس قانون این باشگاه‌ها مجوز خود را از وزارت ورزش و جوانان دریافت کرده و ملزم به استعلام از دامپزشکی هستند تا نسبت به شرایط بهداشتی و ... اعلام نظر کند.

باشگاه‌ها اغلب حتی مراتب انتقال این دام‌ها را هم به دامپزشکی اطلاع نمی‌دهند. ازاین‌رو باوجود مراقبت‌های بهداشتی دامپزشکی از این مراکز، امکان ورود عامل بیماری به محیط وجود خواهد داشت.

بااین‌وجود دامپزشکی به‌صورت منظم در دوره‌های 6 ماهه اسب‌ها را مورد آزمایش قرار داده و در صورت احتمال وجود بیماری دوره این آزمایش را به دو ماه و حتی تا 21 روز تقلیل خواهد داد، تا زمانی که پاک شدن باشگاه از عامل بیماری محرز شود.

الله‌وردی با اشاره به زخم‌های چرکی جلدی و خونریزی دهنده به‌عنوان علائم ظاهری بیماری مشمشه بیان کرد:  مشمشه می‌تواند تظاهرات مختلفی داشته باشد و یا حتی بدون بروز هیچ علامتی ماه‌ها حیوان را آلوده کند. از این روز بررسی‌ها و آزمایش‌های دوره‌ای برای کنترل و پیشگیری از بروز این بیماری ضرورت دارد.


منبع: ایانا